کد مطلب:284907 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:263

غیبت کوتاه
نخست تا 69 سال، امام از دیدگان عموم پنهان بود، اما كسانی [1] با وی در تماس بودند، كارهای مردم را می گذراندند،



[ صفحه 16]



و گاهی گروهی به وسیله ی آنان به دیدار امام بار می یافتند. بعدها دوره ی غیبت طولانی آغاز گردید كه تا كنون نیز ادامه یافته است.


[1] اين كسان چهار تنند و از علما و زهاد و بزرگان شيعه محسوبند و به نواب اربعه معروف، بدين قرار:

(1) عثمان بن سعيد اسدي عمروي (در گذشته حدود 257 ه. ق) مدفون در بغداد.

(2) محمد بن عثمان بن سعيد، پسر عثمان بن سعيد مذكور (در گذشته 304 يا 305 ه. ق) مدفون در بغداد.

(3) شيخ ابوالقاسم حسين بن روح نوبختي (در گذشته 326 ه. ق) مدفون در بغداد.

(4) ابوالحسن علي بن محمد سمري (در گذشته 329 ه. ق) مدفون در بغداد، نزديك آرامگاه محمد بن يعقوب كليني. محمد بن يعقوب كليني، معروف به ثقه الاسلام كليني، مولف كتاب كافي (چاپ اخير آن در 8 جلد) نيز به سال 329 ه. ق. در گذشته است. بنابر اين، وي معاصر نواب اربعه بوده و در كنار آنان مي زيسته است و چه بسا در تاليف كافي به واسطه آنان، از سوي امام راهنمايي مي شده است.